ဆရာႀကီးဦးျမႀကိဳင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဳး(အပိုင္း -၁)

ေမး - ဆရာႀကီး ဦးျမႀကိဳင္ခင္ဗ်ာ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာ့ကို သင္ၾကား လမ္းၫႊန္ ေပးခဲ့ ၾကတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမ ႀကီးမ်ား အမည္ကို သိပါရေစ။

ေျဖ - ဆရာ႔ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဆရာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲေပါ႔။ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာ့ကုိ လူလား ေျမာက္ေအာင္၊ ေလာက္ေလာက္ လားလား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ဆရာေတြ ကေတာ့ ေလးေယာက္ေပါ့။ ဆရာႀကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္၊ စာေရးဆရာ ထင္လင္း (ဦးသိန္းေမာင္)၊ ေနာက္ အိႏၵိယက ဆရာ Mr. Das တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - အဂၤလိပ္စာကုိ ဆရာ စတင္ ေလ႔လာခဲ႔ခ်ိန္တုန္းက ဆရာ ေလ့လာခဲ့ရတဲ့ အေျခအေန၊ အခ်ိန္ကာလ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ ရတဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ေျပာျပေပးပါ ခင္ဗ်ာ။

ေျဖ - ဆရာတုိ႔ အဂၤလိပ္စာကုိ စတင္ေလ့လာတဲ့ အခ်ိန္က တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ အဂၤလိပ္စာကုိ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အဂၤလိပ္လုိေျပာရင္ လူရယ္စရာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလုိလူမ်ဳိးကုိ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ မရွိဘူးလုိ႔လည္း ထင္တယ္။ အဲဒီလုိမ်ဳိး ဆရာတုိ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာက အဂၤလိပ္စာ အရမ္း တတ္ခ်င္တယ္။ အဂၤလိပ္၀တၳဳေတြ အရမ္းဖတ္ခ်င္တယ္၊ ကမၻာ့ဗဟုသုတေတြ ေလ့လာခ်င္တယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စာကုိ ဆရာ သင္ခဲ့တာပါ။ ဆရာလည္း အေလွာင္ခံရပါတယ္။ အေလွာင္ခံရ ေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ကုိယ္လုပ္တဲ႔အတြက္ ဘယ္သူနဲ႔မွလည္း ရန္မျဖစ္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခု အခက္အခဲက အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက အဂၤလိပ္စာ ဖတ္ခ်င္ေပမယ့္ ဖတ္ခ်င္တုိင္း ဖတ္လုိ႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဆရာေပးတဲ့ စာအုပ္ေလာက္ပဲ ဖတ္ရတယ္ေပါ႔။ တစ္ျခားဟာေတာ့ လုိက္ရွာလုိ႔ မလြယ္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ အခက္အခဲေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

ေမး - အဂၤလိပ္စာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာ့ ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ ဆုံးမၾသ၀ါဒမ်ားကုိ သိပါရေစခင္ဗ်ာ။

ေျဖ - ဒီေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာရရင္ ဆုံးမၾသ၀ါဒေတြက အမ်ားႀကီးေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ဆရာ့ဘ၀ ေျပာင္းလဲ လာတာကေတာ႔ ဆရာႀကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္နဲ႔ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္တုိ႔ ေရးတဲ႔ `အဂၤလိပ္စာ တတ္လုိေသာ္´ ႏွင္႔ `စာအုပ္စင္ေက်းဇူး´ ဆုိတဲ႔ စာအုပ္ေတြပဲ။ အဲဒီ စာအုပ္ေတြထဲမွာ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ဆရာေတြရဲ႕ အႀကံေပးခ်က္ေတြ ေျပာရရင္ေတာ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္လုံးပဲ ျဖစ္သြားေတာ့ မွာေပါ႔။ ၿခံဳငုံေျပာရရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာတတ္ခ်င္ရင္ တစ္ဖတ္တည္းဖတ္၊ တစ္မွတ္တည္းမွတ္။ ဖတ္ေနရမယ္၊ မွတ္ေနရမယ္။ ကုိယ္႔ထက္ တတ္တဲ႔သူနဲ႔ ေတြ႕ရင္ ေမးျမန္းစုံစမ္းေပါ့။ ဆရာႀကီးကေတာ့ ဒီလုိပဲညႊန္းတယ္။


ေမး - ဆရာစာသင္တဲ့ အခါမွာ ဆရာကုိယ္တုိင္ တီထြင္ထားတဲ့ Condensed Composition ဇယား ကဒ္ျပားေလးကုိ အရင္ဆုံး သင္ၾကားေလ့ ရွိတယ္ဆုိတာ သိရပါတယ္။ ဒီဇယားကဒ္ျပားေလးကုိ ကၽြမ္းက်င္သြားရင္ အဂၤလိပ္စာကုိ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိ တတ္ေျမာက္ သြားၾကတယ္လုိ႔ ၾကားသိရပါတယ္ ဆရာ၊ ဒီဇယားကဒ္ေလးရဲ႕ အသုံး၀င္ပုံနဲ႔ ဆရာဘယ္လုိ ႀကိဳးစား တီထြင္ ခဲ့ရတယ္ဆုိတာ ရွင္းျပ ေပးပါဆရာ။

ေျဖ - ျဖစ္ပုံက ဒီလုိဗ်။ ဆရာတုိ႔ ဆရာႀကီး ဦးသိန္းေမာင္က Grammar သင္တယ္။ ေျခာက္လဆုိရင္ Grammar တစ္ပတ္ၿပီးတယ္။ ဆရာ Grammar နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလးႏွစ္ေလာက္ ဆရာႀကီးဆီမွာ သင္တယ္။ ဆရာလဲ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မေပါက္လာဘူး။ စာဖတ္တယ္၊ ေနာက္ Grammar နဲ႔ စာလည္း မတြဲမိေသးဘူး။ အဲဒီလုိ ဆရာ့မွာ ႀကံဳရတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႔ ဆရာတုိ႔ ျဖတ္သန္းလာၿပီး ကိုးဆယ့္ႏွစ္ခုႏွစ္ အိႏၵိယကေန ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ စာစသင္သင္ျခင္း ကေတာ့ Grammar သင္တာပါပဲ။ Grammar သင္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက A.J Thomsam နဲ႔ Martinet တုိ႔ရဲ႕ Pocket Grammar စာအုပ္ေလးကုိ အေျခခံၿပီးေတာ့ အဂၤလိပ္စာ သင္တယ္။ ေက်ာင္းသား ေလးငါးရွစ္ေယာက္ေလာက္ ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပး ကုန္ၾကတာပဲ။ တစ္ေယာက္ပဲ က်န္တယ္။ ဒီ Grammar Method က မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ ဆရာ သြားေတြ႕ ရတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ဒီထက္ပုိၿပီး က်စ္လ်စ္တဲ႔ တစ္ထုိင္တည္း အၿပီးသိႏုိင္တဲ့ဟာမ်ဳိး ရွိမွျဖစ္မယ္။ Grammar ကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္ သင္ရုိးကုန္ေအာင္သင္ရင္ ဘယ္သူမွ တတ္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ သြားေတြ႕ရတယ္။ ဒါဆုိရင္ ဘယ္လုိ လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲလုိ႔ စဥ္းစားၿပီးေတာ႔ စာအုပ္ေတြ လုိက္ဖတ္ရတယ္ ေပါ႔ေလ။ ေလး၊ ငါး၊ ဆယ္အုပ္မကတဲ့ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုိက္ဖတ္ရတယ္ ေပါ့ေလ။ စာဖတ္ၿပီး ေနာက္ သြားၿပီးျမင္တာ၊ သြားၿပီးေတြ႕တာက Grammar အတုိင္း သင္လို႔ေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြကုိ Composition ကုိ သင္ရမွာေပါ႔ေလ။ Grammar က အဓိကမဟုတ္ဘူး။ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္း ဘယ္လုိ တည္ေဆာက္သလဲ ဆုိတာ သိခ်င္တယ္။ ဆရာသင္ခဲ့ ရတဲ့ စာအုပ္ေတြကုိ ျပန္ေလ့လာတယ္။ Grammar သင္ရုိးကုိေတာ့ ဆရာႀကီးက အတိအက် သင္တာကုိးဗ်။ အဲဒီေတာ့ ဆရာႀကီးဆီကပဲ Sentence ငါးမ်ဳိးကုိ ျပန္ေတြ႕ ၿပီးေတာ့ Phrase ေတြ Clause ေတြ ဆရာႀကီးက သင္ေပးတယ္။ အဲဒီ စာအုပ္ေလးကုိ ျပန္ေလ့လာတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ ဆရာႀကီး ထုတ္ထားတဲ့ Aid to English ဆုိတဲ႔ စာအုပ္ကုိ ေလ့လာရင္းနဲ႔ အဆက္အစပ္ ေလးေတြ ျပန္ရလာတယ္။ သူခ်ည္းပဲေတာ့ မရဘူး။ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ခ်ိတ္ဆက္ကေလးေတြ ရွိမယ္လုိ႔ ဆရာျမင္လာတယ္။ ကုိယ္ကလည္း Grammar စာအုပ္ေတြဖတ္ စဥ္းစားတယ္။ စဥ္းစားေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ အိပ္လုိ႔ေကာင္းေကာင္း မေပ်ာ္ဘူး။ ညတစ္ေရးႏုိးက် Idea ေပၚ ထေရး၊ idea တစ္ခုထပ္ေပၚ ထေရး၊ idea တစ္ခုထပ္ေပၚ ထေရး၊ အဲဒီလုိနဲ႔ပဲ အေျခခံအားျဖင့္ စာအုပ္ပါးေလး တစ္အုပ္ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ စာအုပ္ေလးမွာပဲ အေျခခံ sentence ငါးမ်ဳိး၊ phrase ေတြ၊ clause ေတြ၊ ed/en ေတြ၊ to + V1, it စသည္ျဖင့္ ေပါ႔ေလ သိလာတယ္။ Composition မွာ ပါေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ေနာက္ ထပ္ကာထပ္ကာ သြားေတြ႕လာေတာ႔ ဒါေလးေတြက အဓိက key အခ်က္ေတြပဲလုိ႔ သိလာတယ္။ သိလာေတာ႔ စာအုပ္ျပဳစုလုိ္က္တယ္။ ေက်ာင္းမွာ ဒီစာအုပ္ခ်ည္းပဲ သင္ရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ယူရတယ္။ သုံးေလးရက္ေလာက္ အခ်ိန္ယူ သင္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။ ဒီထက္ပုိက်ဳံ႕ေအာင္ လုပ္ဦးမယ္ေပါ႔။ အဲဒီအထဲကေန ထုတ္ႏုတ္ၿပီးေတာ႔ ေနာက္ဆုံး(၇)ခ်က္ပဲ ထြက္လာတယ္။ (၇)ခ်က္ပဲ ျဖစ္ေပမယ္႔ အဲဒါကုိ ျဖစ္လာဖုိ႔(၃)ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူခဲ႔ရတယ္။ အဲဒီ ဇယားကြက္ေလးရလာတယ္။ Condense of Composition ဟာ ဘယ္စာအုပ္ဖတ္ဖတ္ ဒီခုႏွစ္ခ်က္ပဲ သြားေတြ႕တယ္။ ဒါေတြဟာ မပါမျဖစ္ဆုိတာ သြားေတြ႕တယ္။ အမွန္မွန္ေတာ႔ ဆရာမသိတဲ႔အခ်က္ေတြပါပဲ။ ဆရာမသိေသးတဲ႔ ဆရာသိေအာင္ လုပ္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေက်ာင္းသားေတြကုိ သင္ေပးတယ္။ အဲဒီ အခါက်ေတာ႔ ေက်ာင္းသားေတြကုိ ဒီဇယားကြက္ေလးကုိ သိသိခ်င္း စာဖတ္လုိ႔ရပါတယ္။ "Reading is root of the all development" လုိ႔ဆုိတဲ႔အတုိင္း စာဖတ္လုိ႔ရမွေတာ႔ volcabulary ေတြရၿပီေပါ႔။ အဲဒီေတာ႔ စကားေျပာခ်င္လား၊ writing လုပ္ခ်င္လား၊ အကုန္ရတယ္။ ဒီဇယားကြက္ေလးက အဓိကအက်ဆုံးပဲ၊ ဆရာက တစ္ထုိင္တည္း နားလည္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္လုိက္တာေပါ႔။

Read More at www.unisonity.net